All new in New Zealand, enjoying it!

Hey allemaal!

Even een nieuw verhaal vanuit de andere kant van de wereld. Er zijn alweer 2 weken voorbij gegaan en ik heb het hier super naar mijn zin. De omgeving is heel erg mooi, de kinders zijn (meestal) schatjes en we zijn weer een paar typische Lisa-momenten verder.

De afgelopen 2 weken heb ik samen met de moeder van de kinderen voor de kinderen gezorgd, zodat ik precies weet wat ik moet doen en op welke manier. Maar omdat Ulla (de moeder dus) er de hele tijd bij was had vooral de oudste er moeite mee om naar mij toe te gaan en vroeg hij de hele tijd naar mama. Ik heb een paar dagen alleen geprobeerd om voor ze te zorgen en ze te vermaken en dat ging gelukkig goed, dus ik bekijk de toekomst hoopvol. James, de vader, heeft me de eerste week wat mooie plekken laten zien en zo heb ik geoefend met rijden. Dat gaat gelukkig goed en de tweede week heb ik al de hele week alleen gereden! Het is niet meer moeilijk om aan de linkerkant te rijden, alleen in de bochten moet ik soms nog wel nadenken of ik nou de binnenbocht of de buitenbocht moet nemen.

Wat ik niet had verwacht, is dat hier zo veel au pairs zouden zitten. In Taranaki, de provincie waar New Plymouth in ligt, zijn in totaal ongeveer 25 au pairs, waarvan er ongeveer 14 in New Plymouth wonen. Ik zit in een groepschat met de meeste au pairs van New Plymouth en een van de meiden is aangewezen door de andere grote au pair organisatie als ‘au pair mama’, zij zorgt ervoor dat we iedere week wat gaan doen (eigenlijk zijn alle andere au pairs die ik tot nu toe heb ontmoet Duits, dus als ik terug kan ik Engels én Duits!).  Ik heb dus nu al een paar keer met de groep wat gedronken en ik ben voor het eerst van mijn leven naar een Rugby wedstrijd geweest. Ik snap er helemaal niks van maar het was wel super tof!

Afgelopen vrijdag is mijn familie op vakantie gegaan. Ze gaan voor 2 weken terug naar Engeland, dus ik ben de aankomende weken alleen! Dit is natuurlijk lekker, ik kan mijn gang gaan en dingen ontdekken en doen, maar het is ook een uitdaging. Tot nu toe gaat het goed met me, ik heb afgelopen weekend al leuke dingen gedaan en Ina is langsgekomen! Het was fijn om een ‘au pair-vriendin’ terug te zien en we hebben gelijk plannen gemaakt om het laatste weekend dat de familie op vakantie is een tripje te maken naar een van de grote steden, dus dat is leuk om naar uit te kijken!

Ik ben trouwens niet alleen maar bezig met ontdekken, ik heb ook heel wat dingen op de planning staan. Ik heb namelijk een lijst gekregen met klussen van Ulla en James die ze willen dat ik ga doen, omdat ze mij doorbetalen voor deze weken. Hierbij moet je dus denken aan klussen in en buiten het huis zoals maaien, schoonmaken en (ja, echt) verven! Er zijn wat stoelen, een hek en een tafel die zwart moeten worden gemaakt, dus ik hoef me niet te vervelen (ik vind het gelukkig niet erg om te verven, anders had ik een probleem gehad haha),

Een van de au pairs heeft me in contact gebracht met een Nederlandse vrouw hier in New Plymouth, wat erg tof is omdat ik eindelijk Nederlands kan praten. Deze week ga ik haar en haar kinderen leren kennen, en ze vindt het ook leuk om wat dingen samen te ondernemen, dus dat is heel fijn! Woensdagavond ga ik kijken of ik het voetballen hier weer op kan pakken, ik ga proberen mee te doen met een 5-tegen-5 voetbaltoernooi. Nadat James me in contact had gebracht met een vrouw die in een vrouwenteam speelt blijkt het zo te zijn dat ze iedere woensdagavond een wedstrijd hebben in de zomerperiode (wat van oktober tot en met april duurt?!). Al met al dus veel leuke dingen te doen de aankomende weken!

Als laatste zijn er nog twee typische Lisa-momenten die ik graag met jullie wil delen… :D Gisteren was ik met de au pairs in de stad om wat dingen te kopen, en een van de au pairs is een jongeman. Hij was aan het kijken op de mannenafdeling van een winkel en ik vroeg hem of hij het kon vinden en toen zei hij dat hij een nieuwe portemonnee nodig had. Hij liet zijn oude aan mij zien en in een flits zag ik een foto die heel erg leek op hem met lang haar. Ik vroeg hem daarom ook, ‘omg, is that you with long hair?!’. Dat bleek dus zijn vriendin te zijn (je kunt je nu misschien wel voorstellen hoe zij eruit ziet)… Na een soort van verontschuldiging ‘I only saw the photo in a quick flash’, was het wel weer goed, maar awkward was het zeker haha!

Het andere moment was geen awkward moment, maar wel een heel erg mooi moment. Vandaag ging ik namelijk naar het strand met de hond en ik stond bovenop een hoge zandduin met heel erg mooi uitzicht op de zee. Op het strand stond een stel samen te knuffelen en omdat ik dat plaatje heel erg mooi vond heb ik een paar foto’s van ze gemaakt. Toen ik naar beneden liep bedacht ik me dat het misschien wel leuk voor ze zou zijn als ik ze zou vragen naar hun mailadres zodat ik de foto’s door kon sturen en dat heb ik na even twijfelen ook gedaan. De vrouw keek me met grote ogen aan en zei toen dat ze daar heel erg blij mee was, want de man had haar net ten huwelijk gevraagd! Bleek dus dat ik hun speciale moment op de foto heb gezet, echt heel erg gaaf!

Ik heb eigenlijk geen heimwee, maar soms als ik Nederlands hoor of familie op Skype zie mis ik thuis wel een beetje. Ik denk dat dat er gewoon bij hoort en voor de rest gaat het super goed met me. Ik hoop dat het daar ook goed met jullie gaat en heel erg bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorige verhaal! Ik heb trouwens een Nieuw-Zeelands nummer nu, dus whatsappen op mijn oude nummer is niet meer mogelijk en die berichtjes kan ik momenteel ook niet meer zien. Mocht je me een persoonlijk berichtje willen sturen dan kun je me altijd bereiken op Facebook of op mijn nieuwe nummer: +64224534084.

Kusjes van mij en een pootje van het lieve likbeest Poppy!